5- عدم کنترل ارتباطات شنیداری

سرمایه گذاری برای مبارزه و تهاجم فرهنگی علیه دین و دینداران سابقه ای طولانی دارد؛ و همواره گروهی در معارضه با حق به خاطر خطر افتادن منافع شخصی خویش سعی در سرکوب حق داشته اند.

در این بین ترویج موسیقی و سخنان باطل و بیهوده سهم بسزایی در این مبارزه داشته است. بعضی افراد نیز به صورت نا آگاهانه وارد این وادی شده و به مرور زمان آثار زیان بارش دامن آنها را گرفته است. در حالی که شاید خودشان نیز متوحه منشا زیان نبوده اند.

قران کریم با آگاه ساختن مسلمان از این دام شیطانی، به عاملان این کار وعده عذاب داده است.

«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَري لَهْوَ الْحَديثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ»(1)

و از مردم کسانی هستند که سخنان لهو و بیهوده را می خرند (مانند غناء طرب آور، ترانه های فاسد، رمان ها و افسانه های فسادانگیز و غیره) تا جاهلانه (مردم را) از راه خداوند گمراه سازند و آن را به مسخره گیرند آنها عذابی خوار کننده خواهند داشت.

مرحوم طبرسی در تفسیر «لهو الحدیث» می نویسند:

«اکثر مفسرین بر آنند که مقصود از لهو الحدیث در اینجا غنا (یعنی موسیقی و آوازه خوانی حرام) می باشد.»(2)

موسیقی غنائی علاوه بر تاثیرات و عوارض منفی بسیاری که برای جسم دارد، دارای آثار مخرب روحی و روانی نیز می باشد؛ و با توجه به آیه فوق یکی از عوامل موثر گمراهی محسوب می شود.

 چنان که مفسرین در توضیح «لهو الحدیث» بیان کرده اند از آثار غنا «غفلت» می باشد. «غفلت» رفتن چیزی از ذهن، بعد از توجه به آن است. انسان غافل وظیفه خود را فراموش می کند و به کارهای دیگر مشغول می شود؛ و در نتیجه دچار قساوت قلب شده و پنجره قلبش به روی حقایق بسته می شود.

منابع :

 1- سوره قمان، آیه 6

 2 - مجمع البیان ج 8 ، ص 490

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: